«... اين بار پروانه شدي... با باد رفتي
در باد خواندي آيه‌ هاي از برت را
آن روز ، فکرش را نمي‌ کرديم ديگر...
ديگر... نمي بينيم حتي پيکرت را
... ديگر نمي آيي که حتي پس بگيري
انگشترت را... نامه شهريورت را...»