سلام

شعر بسيار زيبايي بود

مردي كنار پنجره تنها نشسته است

مردي كه بخش اعظم قلبش شكسته است

مردي كه روح زخمي او درد ميكند

مردي كه تار و پود وي از هم گسسته است

چيزي درون سينه ي او ويخورد ترك

سنگي ميان تنگ بلورش نشسته است

مردم در انتظار نواي ني اند و مرد

حتي نفس نميكشد از بس كه خسته است

با احتياط ميكند از زندگي عبور

مردي كه مرگ بر سر او شرط بسته است

(احسان پارسا)

خدافظ