سفارش تبلیغ
صبا ویژن



خرداد 87 - دالانی به سوی بهشت






درباره نویسنده
خرداد 87 - دالانی به سوی بهشت
آی دی نویسنده
تماس با نویسنده


آرشیو وبلاگ
مرداد 86
شهریور 86
مهر 86
خرداد 87
آبان 87
بهمن 87
اسفند 87
فروردین 88
اردیبهشت 88
خرداد 88
تیر 88
مرداد 88
شهریور 88
مهر 88
آبان 88
آذر 88
دی 88
بهمن 88
دی 87
مهر87
آبان 86
آذر 87
مرداد 87
شهریور 87
آذر 86
دی 86
بهمن 86
اسفند 86
فروردین 87
اردیبهشت 87
تیر 87
فروردین 1389
اسفند 1388
بهمن 1388
اردیبهشت 1389
خرداد 1389
تیر 1389
تیر 89
شهریور 89
مرداد 89
فروردین 90


لینکهای روزانه
مجنون خنده های تو ام ،‏بیشتر بخند !‏ [139]
مهـــــر [23170]
ایســنا [41]
ایـــــرنا [40]
رجـــا نیــوز [152]
فــــارس نیوز [132]
حامیان دکتر احمدی نژاد [100]
پایگاه وبــلاگ نویسان ارزشی [50]
پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری [165]
کشاورزی [114]
دانشگام [387]
به سوی نور [194]
استخاره با قرآن [254]
حاج محمود کریمی [230]
سایت شهید آوینی [262]
[آرشیو(15)]


لینک دوستان
دالان بهـشت ...
وبلاگ فارسی
لیست وبلاگ ها
قالب وبلاگ
اخبار ایران
اخبار فاوا
تفریحات اینترنتی
تالارهای گفتگو
خرید اینترنتی
طراحی وب

عضویت در خبرنامه
 
لوگوی وبلاگ
خرداد 87 - دالانی به سوی بهشت

آمار بازدید
بازدید کل :414557
بازدید امروز : 40
 RSS 

 

بسم الله پاسدار حرمت خون شهیدان  

حرف هایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم
و حرف هاییست برای نگفتن

حرف هایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند

و سرمایه ی هر کس به اندازه ی حرف هاییست که برای نگفتن دارد


   پس و پیش نوشت : درگذشت دکتر شریعتی رو با یه روز تاخیر تسلیت میگیم...

خدایا تو به من دستور دادی که در راه تو قربانی شوم، فوراً اجابت کردم و مشتاقانه بسوی قربانگاه عشق حرکت کردم.... اما تو میخواستی که این قربانی هر چه با شکوه تر باشد، لذا دوستانم را و فرزندانم را و عزیزترین کسانم را بقربانی پذیرفتی .... و مرا در آتش اشتیاق گذاشتی........


پی نوشت : دست نوشته ای از شهید  دکتر چمران بود..یادش گرامی ..روحش شاد


پس و پیش نوشت : ما علاوه بر ارادت خاصی که به دکتر چمران داریم..ایشون شبیه یکی از آشناهامونم‏‏ هستند..یعنی یکی از آشناهامون شبیه ایشون هستند تا حد 90/99%...یادش به خیرخودشو دکتر نامیده بودو  اومده بود باسه اعتکافمون سخنرانی ...هر چند که ما خودمون هزار سوراخ قایم کردیم از دست کتک های رفقا فقط به خاطر آشناییمون.در امان باشیم...ولی خانومای دیگه که رفته بودن تو چشمش و نوت برمیداشتن و سن بالا ها هم که یکی کلاشو گرفته بود و یکی آستینشو و یکی زیر شلواریشو..هی دُکی جون دُکی جون میکردند..اونم هی ذوق مرگ میشد...ما هم آخر مجبور شدیم یریم و میکروفنشو قطع کنیم که تشریف فر ما شن....آخرشم هل شد به جای اینکه بره سمت برادران ..رفت دابلیو سی خواهران...جان من نه ..جان شما با زیر شلواری اومده بود سخنرانی..سفید بود ..ولی فکر کنم با لباس های رنگی شسته شده بود ..یه نموره به آبی میزد..پایینشم یه خط  سورمه ای داشت...کامل تصور کردین؟


پ ن : شعار و تکبیر و صلوات ..، چاشنی غم و شادی جبهه بود..چاشنی امروز تو چیست؟


پ ن : اگه امروز پنج شنبه استو داری اینو میخونی..نوای وبلاگو تا آخرش گوش کن..فقط دو دقیقه است


پ ن : این عکس رو ببینید ..معرکه است...ومخصوصا اون جملش...


پ ن : میگن اگه باسه دیگران دعا کنی ..دعای خودت بهتر میگیره..مارو هم عضو دیگران خودتون بدونیدا...


فکر کن آخرین ذکرته
دستتو بیار بالا ..یه نفس عمیق بکش  حالا با تمام وجود بگو

یا علی




نویسنده » کوثر1،کوثر2و ... . ساعت 10:35 صبح روز پنج شنبه 87 خرداد 30



 
یا هو
 

<><><><>   رفتیم و هوایی شدیم ....
                    غروب دوکوهه دلمان را ربود و
                    خاک معطر فکه عقلمان را .....


<><><><>   کوله های دلبستگی هامان
                      میان سیم خاردارهای هویزه جاماند 
                     و روحمان راهی معراج شد ...

 
<><><><>   رفتیم و مجنون شدیم و آواره ی خاکریز های طلاییه ...

<><><><>    نمی دانم سه راهی شهادت بود یا نه !
                      اما خدا بود و آسمان و نور ...
                     خدا را بر گزیدیم و دل کنده شدیم ؛


<><><><>   رفتیم وهوایی شدیم ...
                     برگشتیم با همه سوغاتمان : بی دلی مان !

                   
<><><><>   برگشتیم و گرفتار شدیم !
                     ناگاه میان زرق و برق های این شهر گرفتار شدیم ؛
                     شاید بی دلی مان بود که به دادمان رسید ؛
                      نمی دانم !
                     پرهیز کنید !! زمانه !
                      عده ای غفلت کردیم و بیمار شدیم !
                     و عده ای ماندیم و بی تاب شدیم ؛


<><><><>   سر هامان رو به آسمان بود ؛
                     وسوسه های غرور به ستایشمان نشستند
                     که عطر خاک فکه را از یاد ببریم !
                     و باز هشدار دل بود ؛ به خاک بنگرید ؛


<><><><>   عده ای به خاک نگریستیم و اندکی به خاک !

<><><><>   رفتیم و هوایی شدیم ... ؛ برگشتیم و دریغا !!
                      دریغا که اندکی هوایی ماندیم !
                     و سکوت هم صحبتمان شد و خاک همدممان ؛
                      اشک محرم رازمان ؛ انتظار مرهم زخم هایمان
                     و بی دلی ، تنها پناهمان !!
                     و این شد سر آغاز   [[ داستان تنهایی مان ]] !


<><><><>    گفتند : اندک همراهان هوایی !
                       این جا ماندن را گریزی نیست ؛
                      بگذارید جسم ها پایبند زمین بمانند ،
                       اما روحتان را قفسی نیست جز چشم هایتان !
                      چشمهایتان را ببندید تا روح بال گشاید ...

                   
<><><><>   
دگر بار گفتند: رفقای هوایی! این پایان دلتنگی هاست ؛       
                
      بگذارید [[ داستان تنهاییتان ]] افسانه آدمیان شود !
                     هر چند پایانش را خوش نپندارند !

                   
<><><><>   و اگر در جستجوی مقصود عروجی ؛ راه یکی است :
                      چشم هایت را بر زمین ببند ؛
                      تا عازم آسمان شوی !


<><><><>   و ای کاش همه این ها بود و خواب نبود !
                     و هنگامی که من چشمم را برزمین گشودم !
                      از آسمان کناره گرفتم ؛


><><><><       و من در خواب بودم و شاید هوایی شده بودم ...
                         اما الان دو باره گرفتار شدم !!!

><><><><       حرف دلم بود .... همین !
><><><><       و بدانید : غم نیست اگر به اشک ما طعنه نزنید ...
><><><><      خاطرات آن مرد آسمانی مربوط به زمانی است
                         که بر زمین قدم می زد ؛
                         گر چه خاطراتش چون خودش آسمانی بود ،
                         اما زمانی از خاطراتش می گوییم ؛
                         که او در آسمان و ما در زمین ؛؛؛
                         و 31 خرداد نزدیک است ؛؛؛ و ما چه کرده ایم !؟
                                                              
                                          در پنـاه خود خدا
         

                                                                                           

                                        



نویسنده » کوثر1،کوثر2و ... . ساعت 2:17 عصر روز شنبه 87 خرداد 25


 

   بسم الله پاسدار حرمت خون شهیدان    

زهرا عصاره ی عصمت است_ _ _ _ _‏ _ _ _ _ 
                    زهرا آینه پاکی است _ _ _ _ _‏ _ _ _ _             
                             زهرا زلال کوثر است _ _ _ _ _‏ _ _ _ _
ای همیشه جاری ،ای بهار کوتاه ،ای ترنم باران وحی ،در شکوه مقام تو حیرانم که معرفت به غبار آستان خانه ات بوسه می زند .

برهوت این دنیای خاکی شایستگی میزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت ،تو که در آینه ی زخمها ودا‌غ‌ ها‌‌ و در هجران پدر غریبانه زیستی ودر وداع شبانه ات با پهلوی بیمار، خانه گلین را به امید آغوش بهشتی پدر ترک گفتی.


خواستم بگویم، فاطمه دختر خدیجه‌ی بزرگ است.
دیدم فاطمه نیست--------------------------------
خواستم بگویم، که فاطمه دختر محمد (ص) است.
دیدم که فاطمه نیست-----------------------------
خواستم بگویم، که فاطمه همسر علی است.
دیدم که فاطمه نیست-----------------------------
خواستم بگویم، که فاطمه مادر حسین است.
دیدم که فاطمه نیست-----------------------------
خواستم بگویم، که فاطمه مادر زینب است.
باز دیدم که فاطمه نیست--------------------------
   نه، این‌ها همه هست و این همه فاطمه نیست.


پ ن : یه بنده خدایی می گفت:
به خدا اعتقاد دارید ؟
به قیامت اعتقاد دارید ؟
به حضرت زهرا (س) چی ؟

قبول دارید که حضرت زهرا تو قیامت شفاعت می کنه شیعیانش رو ؟
قبول دارید که هرچه شباهت بیشتر شفاعت بیشتر ؟
----
ولی ما بیشتر دنبال تفاوت ها میگردیم ...تا شباهت ها...


پ ن : نوای وبلاگ رو داشتی؟
مثل یه کبوترم.....پر میزنم....پر میزنم....پر میزنم امشب
گفته بابام که بهت....سر میزنم....سر میزنم....سر میزنم امشب


پ ن : دیدی یه سال از عروج آیت الله العضمی فاضل هم گذشت..آخ آخ...عمره که داره میره


پ ن : روزی برگ همین درختان شاهد وداع او با خانواده اش بودند...و حالا همین درختان سرب گرفته ..شاهد وداع پدر ی بودند که سالها تو انتظار دیدار رخ پسر بود..شاید همین درختان هم عطر وجود اورا..همان بوی پیرهن خاکیش را حس کردند..همان عطری که در دوکوهه پیچیده بود....یقینا حس کردند حضور او را...و ای کاش همه ی انسان ها نیز برگی درختی بودند ..تا به جاوید الاثر بودن هم نوعشان شک نمیکردند....

                                                                                                                                                                                                


پ ن : هنوز کلی حرف باسه گفتن دارم...ولی حیف که....

پ ن :
راستی خواهری رو نمیشناسیم که اهل حال باشه و دعوت نشده باشه...دختر های زیادی رو میشناسیم..ولی کو خواهر...


پ ن : دعا ...دعا...دعا...

 

در پناه خود خدا

یا علی

 



نویسنده » کوثر1،کوثر2و ... . ساعت 9:46 صبح روز یکشنبه 87 خرداد 19


یاهو
شاید یه داستان :
کوهنوردی می خواسته از بلندترین کوه ها بالا برود ....
سیاهی شب بلندی کوه را تماما در برگرفته و مردهیچ چیز نمی دید .
همه چیز سیاه بود .
همان طور که از کوه بالا می رفت .
چند قدم مانده به قله کوه ،پایش لیز خورد .
و در حالی که به سرعت سقوط می کرد ، از کوه پرت شد .
همچنان سقوط می کرد و در آن لحظات ترس عظیم ، همه رویدادهای خوب و بد زندگی به یادش آمد .
اکنون فکر می کرد مرگ چه قدر به او نزدیک است ...
ناگهان احساس کرد که طناب به دور کمرش محکم شد .
بدنش میان آسمان و زمین معلق بود .
و در این لحظه ی سکون برایش چاره ای نماند ،  جز آن که فریاد کشد :
** خدایا کمکم کن **
ناگهان صدای پر طنینی که از آسمان شنیده می شد جواب داد :
__    از من چه می خواهی ؟
        ای خدا نجاتم بده !!
__    واقعا باور داری که من می توانم تو را نجات دهم ؟
        البته که باور دارم .
__    اگر باور داری طنابی را که به کمرت بسته است پاره کن!
    

         یک لحظه سکوت .... و مرد تصمیم گرفت با تمام نیرو به طناب بچسبد
.
.
.
.
گروه  نجات می گویند که روز بعد کوهنوردی یخ زده را مرده پیدا کردند.
بدنش از یک طناب آویزان بود و با دستهایش محکم طناب را گرفته بود !!!
.....
.....
.....
و او فقط یک متر از زمین فاصله داشت ...


پ.ن ! : او فقط یک متر از زمین فاصله داشت ...
پ.ن !! : روح الله را بشناسید از تولد تا تبعید !!
پ.ن !!! : و این را بدان که نگاه پدر به آسمان بود ....
پ.ن !!!! : اینم برای هر کی که می خواد :
  http://imam-khomeini.com 


...در پناه خود خدا...



نویسنده » کوثر1،کوثر2و ... . ساعت 7:11 عصر روز پنج شنبه 87 خرداد 16


 

   بسم الله پاسدار حرمت خون شهیدان    


....
 تو اوج گرما ، طرفای ظهر  بود که به خرمشهر رسیدیم....نمیدونم چرا تا پامون به شهر باز شد.. بغضی خفهگان گلومو گرفت...فکر کردم این فقط از جانب منه ..ولی نه هممونم اینو درک کرده بودیم
یه دفعه دختر داییم گوشیشو در اوورد...گفتم میخوای چی کار کنی..گفت میخوام به بچه محلمون زنگ بزنم..(منظورش آقای احمدی نژاد بود ، که دمش همیشه همیشه همیشه گرم)گفتم برو بابا بیخیال..این موقعه ظهر شاید خواب باشه....گفت فکر میکنی دارم شوخی میکنم..یعنی تا حالا اینجا نیومده ..وضعیت این شهر رو ندیده...وای انگار همین دیروز ..نه همین الان جنگ بوده.... یعنی اینا چه جوری دارن زندگی میکنند...واقعاً هم همینجوری بود..خود من هم دروغ نگم ..ترس ورم داشته بود..میگفتم نکنه الان حمله کنند....هنوز همون سوراخ روی دیوار ها که نشون از اون تیر هارو میداد...اون که بیخیال ..هنوز داربست ها مسجد جامع شون که تو عکس های یادگاری عزیزام دیده بودم ..بود..البته بعدش فهمیدیم..اون منطقه ای که بودیم همونجایی بود که باسه بازدید نگه داشته بودن....
ولی از هرچیش بگزریم ..مرام و معرفت و غیرت این جنوبیا..واقعه قابل پرستشه..البته تو این دورانی که همه ی مردانمان این سه لغت را فقط برای دیکته شب کودکانشان تلفظ میکنند.....مرام...معرفت...غیرت

سبزی امروز خرمشهر ، سرخی خون مردان و زنان و کودکانیست که خونین شهر را از دستان ابلیس زمان پس گرفتند...نامشان بر سپیده دمان روزگار زمین ثبت و ایران جاودان باد

 

پ ن : نمیدونم این چه ایام فاطمیه ای است..سداوصیما که ماشاالله بش..همون روز آهنگاشو شروع کرد..باشه آره راست میگی ..غم عزاداری به رنگ تن نی ..به رنگ دله..ولی کدوم بچه شیعه میتونه با رنگ غم دلش ، ماشین عروس تو عزای مادرش ببینه و هیچ نگه

پ ن : فلانی با چادر اومده بود
اولی: جدی؟////حتما میخواد از شوهرش طلاق بگیره..پاش به دادگاه بازشده
دومی:نه بابا شوهرش معتاد شده پاش به زندان باز شده

پ ن : یه پینوشت فوری فوتی....یکی از عزیزانم در به در دنبال ناشری میگرده باسه چاپ خاطرات جنگش..اگه کسی هست، یا کسی رو میشناسین ..ترو خدا خبر بدین..واجبه داغون.... خدا خیرتون بده ...وگرنه کلمونو  میکنند

پ ن :  تازه داشتم بت عادت میکردم...نمیدونم چرا اینجوری شد...شاید تمام زندگیمو باسه بدست آوردنت فنا کردم..تمام وجودمو ..تمام هستیمو....نمیدونم چی بش میگن....هر چی هس تمام اشک هامو باسه تو آغوش گرفتنت ریختم..باور کن نمیتونم دوریتو تحمل کنم..به چه زبونی بگم...نمیتونم بی تو بودنو باور کنم....ولی خودت گفتی هر آمدی رفتنی است...و من متنفر از این رفتن...قول دادی با رفتنت بیاید...
                                                 تو رفتی و او نیامد....
                                این جمعه آمد و او نیامد...این جمعه آمد و او نیامد

 

بلند بخوانید...بلند تر
قربون پهلوی شکستت ، به خاطر دل شکستم ، بده جواب اون نگاه خستم

خیلی دعامون کنید ..خیلی
یا علی

 

 



نویسنده » کوثر1،کوثر2و ... . ساعت 10:22 عصر روز جمعه 87 خرداد 3